Bu pazar, bu dünyadaki on yedi bin beş yüz yirminci günüm
Sekiz bin beş yüz dördü dolu dolu, her bir günü doğum günüm
Sonrasını sorma, sonrası sidik zoru, bitkisel hayat, yoğun bakım
Hele sen gittikten sonra usta, aldığın o söze kefensiz, kabirsiz ölüm.
Bazen yakıp söndürdüğün o son izmaritlerin kokusu geliyor burnuma
Gözümün önüne de kalorifer borusuna gidişini astığın, hatıran ince çelik teller
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta