Hangi şehirden, başlasam
seni unutmaya.
Hep aynı sokak ortasında,
buluyorum kendimi.
Geçip gidenler hep sen.
Bütün evleri, sen dolu bir sokak.
Sanki Dünya bir karış izmir,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta