Ölüm;
Umar yaşamaktan bir şeyler.
Ölme!
Bir sonbahar akşamında aldatıcı bir karanlık
Ve en çok korktuğumsun
Olmayan bir sesi duymak gibi,
Onun gibi işte sen gibi.
Her harfinde göz yaşı olan mısra gibi,
Rüzgarını kesmesin gövdeler,
Gitsin alkışlar geri, git geri.
İlerle denizlere bir başka sev.
Garipsin özgürlüğe;
Evet,
Alışırsın.
Gerçekleri yazar gibi anılarına;
Ölüm gibi sen gibi göreceksin.
İşte benzemiyor savaşlara,
Anaların yanan bağırlarına;
Benzemiyor hey hatbenzemiyor,
Ölüm gibi sen gibi.
Karanlıktır hey hat buz gibidir,
Güneş yoktur göç gibidir.
En acısı:
Ölüm gibi sen gibidir.
Kayıt Tarihi : 26.11.2001 19:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!