Sen gereksin bu şehre

Umut dediğin o dur ya,
Gözünün İliştiği her yere gönlümü bıraktım,bir ihtimal değersin diye.
Yoksa katlanmak ne mümkün bu şehre
Yolları sana çıkmaz,
Sokakları adını bilmez..
Ne mümkün katlanmak bu şehre
Bir garip güruh, sevgiyle yetinmez.
Renkleri soluk yada bir gül dahi yetişmez
Varlığından bir haber insanları,
Umutsuzluk saçıyorlar yorgun kalplere
Çünkü yoksun,yoksul bu şehir yobaz insanları
Yokluğundan diyorum!
Yokluğundan...
Velhasıl kelam!
Sen gereksin bu şehre,havasına suyuna,
Yağmuruna tozuna tenin değse düzelir.
Çünkü sevgisin sen
Çünkü aşksın sen
Sen olmadan çok zormuş katlanmak
Hayır, bu koca şehre değil bir başıma kendime