Harlanan ateşin ağzı sulanır,
İştahı kabartır kurumuş odun.
O bela ki cahil başta dolanır,
Ey cahil! başını belaya kodun.
Bilirler, cahile coşku gerekir,
Cehalet insanı yolda bırakır.
Kararsız kalbinde kuşku birikir,
Fiyakanı bozar kuşkulu mod'un.
Görünüş ve algı aldatır bazan,
Bu yem'e atlarsa tutulur sazan.
Kendisi de düşer kuyuyu kazan
Kırılır, mahvolur kolunla budun.
Her ne iş edilse akıl edilsin,
Gerekirse iş bu yoldan gidilsin.
Kolaycı, riyakar bunu da bilsin
Aynı sesi vermez saz ile ud'un.
Öyle bir devire geldik ki dostlar,
Hep kazaya uğrar duvara toslar.
Sürçü lisan oldu niyetler, kastlar,
Durmuş oğlu sende gerçeğe tutun.
Hüseyin Durmuş 3
Kayıt Tarihi : 28.10.2023 23:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!