Sen Gelsen Şiiri - Salim Erben

Sen en az olanımsın ömrümde
Sakalı bıyığı terlemeden
Saçlarına aklar dolan ben
Varsın üşüsün elinde yüreğim
Nefesime uzakken dudakların
Rüzgardan kaçamazsın

Gün olur bir gün karşılaşırsak
Sana söylenecek
Güzel bir sözüm olmayacak
Bir çift kahve karası gözle
Bakarken yüzüne
Yarım kalmış bir aşk masalı
Hatırlatacak yaşanmamışları
Güneş doğarken kara günlere
Çiçeksiz dallarda
Bal arısı ararken polen
Biz boş boş bakışacağız
Buğulu camlar ardından

Acının türküsü söylenecek
Kışın tam ortasında
Zemheri güneşi gibi kaçışını
Arayıp sormayışını
Geçmiş gün gibi taze firari
Her şafak baykuş dolanır
Sıcak Temmuz günleri serinliğinde
Ben yokum artık uçurumlarında
Bağırsan çağırsan duyulmaz
Sesin gelse nutkum tutulur
Gelmesin ne sesin nede nefesin
Sen gelsen ağustos göçer
Ekim durur kasımda ben üşürüm