Sen Gelsen Şiiri - Kenan Çarboğa

Umut işte sevdiğim; gönül bu, umar elbet
Umutlarım başıma yıkılmadan sen gelsen!
Sensiz ömür düşünmek intihar, kumar elbet
Namludaki son kurşun sıkılmadan sen gelsen!

Bu bir tehdit değildir, tahdit de değil haşa!
Yine de sen bilirsin, bir gelsen koşa koşa
Serap, şarap vız gelir; mey, ney istemem boşa
Çarelerim çarmıha çakılmadan sen gelsen!

Kaderimi boyarken gecelerin karası
Yanıma yoldaş olur yüreğimin yarası
Vuslat, murat, mutluluk… İki dudak arası
İki dudak, sükûtla dikilmeden sen gelsen!

Bir çeyiz sandığında sarmalanmış inciyim
Biraz beşik kertmesi hicranına kinciyim
Ben öksüz ağlaması, ben yetim sevinciyim
Bin bir yamam yerinden sökülmeden sen gelsen!

Her duada vaslını dilediğim çok oldu
Besmeleyle bağrımı belediğim çok oldu
Gözyaşımı gözüme elediğim çok oldu
Kor alevler özüme dökülmeden sen gelsen!

Sen gelsen seher vakti bülbüller uyanmadan
Sen gelsen ak goncalar al kana boyanmadan
Sen gelsen darağacı kapıma dayanmadan
Yağlı urgan boynuma takılmadan sen gel, sen!