Sen gelsen
Doğrulur boynum sol yanımdan.
Silkelenir omuzlarımdaki tabutlar.
İçeri girerken o güzel gülüşün
Matem çıkar gider kapıdan.
Sen gelsen
Hüznün değil çayının buğusu vurur cana.
Ellerinden uyanır zamanlar.
Hissetmeye başlarım yaşamayı
Gözlerim gözlerine dokunduğunda.
Sen gelsen
Kalkabilirim düştüğüm dere yatağından.
Kesilir ayaklarım yerden
Koşabilirim adeta uçarcasına
Sarıldığımız beyaz bulutları yırta yırta.
Sevgi Gül İlkan
Kayıt Tarihi : 20.3.2022 22:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sevgi Gül İlkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/03/20/sen-gelsen-22.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!