Sen Gelsen Şiiri - Hfe Hfe

Bazen diyorum
Alıp başımı gitsem çok uzaklara
Gidipte dönmesem bazen
Yüreğimi atıp bir boşluktan aşağı
Süzülüşünü
Yok oluşunu
Hiç oluşunu izlesem...
Içindeki kavgayla
Sevdayla
Vahlarla
Issızlığın orta yerinde
Kalışını,
Hep Soğuttuğunu,
Yanışını
Öyle durup izlesem izlesem..
Tüm duygularımı gizlesem
Kimse bulamasa Varlığımı
Yoklugumu anlamasa hiç kimse
Mazinin acı,
Karanlık ,
Soğuk yüzüyle yüzleşmeden
Bir ömür geçirsem....
Bir ömür geçirsem...
Rüzgarların yüzüme
Bir dost eli gibi uzandığını hissetsem.
Içime dolan nefesin gibi
ruhuma değse meltem
Hickimseyi ,Kimseleri istemem..
Bosluğun ortasında
Issızlığın tenhasinda
Sessizzliğin yalnızlığında
Bir çiçegin açtığı an gibi
Sadece,sadece Bir yumurtanın
çatladığı an kadar...
Yalnız sen gelsen
cıkıp gelsen yanıma
Sarsan sarmalasan dokunsan yaralarıma
Başımı omzuna koysam
Için için ağlasam
yine Kokun sinse üzerime
Çaresizliğimi, hüzünlerimi
kimsesizliğimi
Gözlerine gömsem
Öyle kalsam diyorum
Bazen
Gelsen
Tüm gittiğim
Terkettiğim
Yerlere
Dolsan
Bazen...