Sen Gelmiyorsun.. Şiiri - Sevilay Yücedağ

Yine Zindana düğümlendi gece! !
Hücremin rutubetli duvarı hazır;
Gözlerinin izi saplı olan yüzüme
Yokluğuna doğru yürüyen
Zavallı bir sabahı kusmaya..
Sonu sürgün,,
Sonu esir,,
Sonu uçurumlara açılan bir yokuş olacak
Geleceksin diye kurduğum düşler..

Ahh gelseydin diyorum..
Zehirli sarmaşıklar dolanmazdı gövdeme
Aralıksız kanamazdı gözlerim
Ve en acılı ağıtları
Yakmazdım belki gölgene..
Gelseydin diyorumda;
Gelemeyeceğinin şamarı çarpıyor suratıma! !

Sen gelmiyorsun ya
Ecelim oluyorsun her isyan sabahında..
Adının her bir harfi boynumda zincir
Boynumdan Yüreğime uzanan en kutsal zincir..
Adına dokunuyorum ellerimin yangınında
Zavallı şehirler yanıyor
Ama Sen gelmiyorsun! !

Gelmeyeceksin işte..
Bilmesin kimseler yürek yangınımı
Sesinin boğazımdaki hıçkırığını bilmesin! !
Uzanayım ağıtlarca cinnet geçiren duvarlara
Gözlerinin çarmıhına gersinler beni
Hangi aydınlık sarar bedenimi
Hiç bir kanlı şafak almazki beni..

Sen gelmiyorsun! !
Gece çekildi üstümden
Gözlerimi Yüreğinde yumuyor
Ve açmaya korkuyorum..
Gelmiyorsun....