Sen Olmasan Ben Ölürüm! Şiiri - Saffet ...

Her sabah gülüşlerinle açarım günümü
Sen gülmesen ben ölürüm!
Dökülür gülüşlerin nisan yağmurları misali
çorak ömrüme
Hayat sevincim başlar yeniden.
Seni sevmelerim zorlar sınırlarımı
Sen bilmesen ben ölürüm!

Anka kuşu kanadınamı sakladı kader seni?
Çölleri saldı benim yüreğime
Hasretin yakar acıta acıta
Gözyaşlarımı yutarım sessizce
Sen silmesen ben ölürüm!

Bir anda ümitsizliğe düşerim
Yalnızlık kemirir içimi kanata kanata
Bir anda gözlerime hapsederim seni
Yüreğime indiririm.
Baharlarım başlar yeniden
Sen olmasan ben ölürüm!

Sonra o acı gerçeği söyler zavallı aklım
Bekleme, sakın bekleme!
Soğuk bir rüzgar, kış gibi
Sarar benliğimi
Hani bir haber etse, bir selam salsa
Kulağım telefonda,
Ufuk çizgisinde gözlerim.
Aramızda ayrık otları
Sen yolmasan ben ölürüm.

Hani kendine bir iyilik yapsan vefasız
Hatırlasan beni,ikimizi
Kim anlar ki bizden başka bizi.
Ben kaybettim sende kendimi
Sen bulmasan ben ölürüm.

Hadi şimdi bir çay koy!
Canımın içi!
Seninle içtiğim çaydan olsun
Seni sevdiğim ilk günden, aydan olsun…
Kaderin bize biçtiği paydan olsun.
Ah! Benim çektiğimi bir bilsen
Yüreğin daralsa bir gün
Hani bir gün yolu şaşırıp gelsen
Gelsen de hiç gitmesen…
Sen gelmesen ben ölürüm!