Sığ akşamlarda isyanım vardı yalnızlığa
Çiçekleride alıştırmak zor oldu yokluğuna
İstanbul ise bir başka yastaydı
Bitmiyordu adımlar, saatlerse insafsızdı
Ve uzaklardan bir ses unut diyordu bana
Bu imkansız bir şey bile olsa
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta