Sen Gelmeden Şiiri - Mehmet Demirkapı

Sen daha gelmedin bu odaya.
İlk kez geleceksin.
Bütün aile seni bekler,
Komşular seni.
Uzaktakiler seni bekler.
Yakınlar seni.
Sen nerdesin?
Biliyorum.
Bu evdesin,
Çok yakınımdasın.
Ama henüz yoksun.
Hatta her gece benimle yatarsın,
Hatta çok kez seninle karşı karşıya kaldık.
Gözlerine bakamadım.
Gözlerimi görmedin sen,
Saçlarımı okşamadın henüz,
Ama sevgin hep içimde.
Ellerimi uzattım, tut ellerimi.
Bana dokun, tenini kokunu duyayım.
Henüz erken diyorsun,
Evet, ama sabırsızlanıyorum.
Seninle tanışmadık bile,
Gözlerimi görmedin,
İçine hiç bakmadın.
Bir görsem, görebilsem diyorsun.
Beni seviyorsun.
Hasretlik yeter mi?
Beklemek güzel seni,
Elbette geleceksin.
Gelmen gerektiği an,
Yolların açıldığı,
İzinlerin çıktığı an.
An o an!
Hazırlıklar tamam şimdi.
Seni odada görmeyince yerinde,
Hissetim.
Gelişin yakın.
Seslerini duyuracaksın.
Bakışların, bence çok önemli
Gülüşün nasıl olacak?
Ağlama,
Kavuşmak vakti yakın.
Sen bize kavuşacak,
Biz de sana.
Belki ilk anda sarılamayacaksın,
Meraklanma,
Ben sana iyi sarılırım.
Kokunu özledim,
Sıcaklığını,
Tenini özledim.
Sevdan güzeldi.
Ne zaman başladı bilsen?
Sen iki yüz otuz dokuz
Evet, evet
Sen tam iki yüz otuz dokuz gramken.

İzmir 13.04.1999