Sen Geliyorsun Aklıma

Soğuk bir kış gecesinde,
Loş bir ışık altında,
Yılların hazin darbeleriyle yıpranmış,
Ve hala yazmaya çalışan kalemimle,
Sana yazıyorum ya da çalışıyorum en azından.
Titreyen ellerim, buz kesilmiş ayaklarım,
Bana sonsuzluğun karanlık anahtarını veriyor
Kanatlarını son bir kez çırpmak için
Çabalayan serçenin bağırtılarını duyuyorum.
Yine kafam karıştı, yine yalnızlığımı hatırladım.
Camlara vuran rüzgarın ahenkli sesiyle
Melodi tutmak için ağzımı açıyorum,
Sen geliyorsun aklıma.
Bir kez daha güneşin batışını gördüm,
Aydınlığın yok oluşunu ve ayrılığın varolduğunu.
Durmadan soruyorum, neden?
Gökteki yıldızlar kadar cevap geliyor aklıma,
Ama söyleyemiyorum ki…
Yorgunluğun kamçıladığı ben,
Gökyüzünün parıltıları arasından
Sana ulaşmak istiyorum.
Uzat elini,
Dokun bana,
Ve bırakma.
24.10.1990