Sen gelirken
Bu şehre kar yağmalı
Kuruyan bağlarımdan
Yüreğimin burcuna.
Bulutlardan dökülen
Kristal göz yaşları,
Düşmeli saçlarından
Kirpiğinin ucuna.
Yüreğimin buzları
Çözülsün her adımda,
Kar sesinden başka ses
Olmasın kulağımda.
Yayılmadan odama
Son nefesin buğusu,
Penceremde ay ışığı doğmalı,
Sen gelirken bu şehre kar yağmalı.
Saçlarındaki aklar
Belli olmasın diye,
Kapımda bıraktığın
Ayak izi hediye,
Buğulu penceremde
Ay ışığı doğmalı,
Sen gelirken bu şehre kar yağmalı.
Ellerine uzanırken ellerim,
Soğuktan donmak olmalı nedenim.
Yavaş yavaş sertleşirken bedenim,
Buğulu penceremde ay ışığı doğmalı,
Sen gelirken bu şehre kar yağmalı.
Kayıt Tarihi : 2.9.2008 14:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Melek Temel](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/09/02/sen-gelirken-5.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!