Sen geldin, bahar getirdin;
Bir aşk büyüdü içimde,
Kırmızı bir güldü.
Dedim ya bahar getirdin;
Sonra yaz geldi,
Sonra sen gittin,
Gülüm sarardı, soldu.
Bir de umut vardı içimde,
Ağaç olmuş, meyve vermişti.
Sen giderken onu da yaktın, yıktın,
Geride virane olmuş bir bahçe,
Geride kuru bir çöl bıraktın;
Hayat pınarı durmuş,
Bütün ırmakları kurumuş.
Şimdiyse bir çalı büyüyor içimde,
İsmi de hüzün;
Hiç de solmuyor,
Büyüdükçe kalbimi kanatıyor,
İçime, böğrüme batıyor,
Canımı yakıyor!
Her gün, beni biraz daha ölüme yaklaştırıyor,
Oysa sen, sen gelip koparmıyorsun.
Kayıt Tarihi : 21.3.2007 23:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!