Sen Gelince Aydiba Şiiri - Celalettin Kurt

Gelsen şenlenir, barklanır yüreklerimiz
Düğün meclisine döner, evimiz bizim
Aydibâ sıyrıl hazânın kasvetinden sarı
Güller derle, dağlarından menekşeler getir
Coşsun obamız, oymağımız gelince sen
Bağlamamız aşkla çalsın, ozanımız esrik olsun
Kavlimiz kavle ersin kerem türkülerinle

Aydibâ sıyrıl hazânın kasvetinden sarı
Gelince sen, bil ki tükenecek hüzünlerimiz
Gün doğacak üstümüze, bir aydınlık baht verilecek
Öte yaka dağlarda dem tutacak türkülerimiz
Geciktirme vuslatını kollarımız işte açık
Öyle özledik ki hilâlden kaşlarını, gümrah saçlarını
Gelince sen, alevler gibi titreyecek yüreklerimiz

Daha ne durursun, can alıcı kuşlar üstümüzdeyken
Kan kokusuna aş eren yabanıl, yırtıcı kuşlar
Öyle öksüz, öyle yetim, öyle yalnızız ki şimdi
Aydibâ gelmez misin, hasretini öldürmez misin
Öldürmezsen bengisuya hasret kalacak dillerimiz
Ya da solgunluğun demine girecek dipdiri güllerimiz
Aydibâ gelmez misin, gözlerimizi güldürmez misin

Hâtıranı gözle Kafkas gözlerinle, Şâmil yüreğinle
Suyla gelen hercai rüyâlar yaşat yârınlara dâir
Dâra çekilmesin rüyâlarımız üç ayaklı şafaklarda
Kartal kanatlarıyla resimlenen göklerimizin rengi
Kaybetmesin maviliğini kadrajların odağında
Senle ben ikimiz, doruğuyduk dağların bir zaman
Gel Aydibâ, yeniden doruk olalım ufuklarımızda

Sen gelince dağlarımız renklenir, ceylanlar iner suya
Gelince sen, düşüremez avcılar ceylanları pusuya
Ekinlerin beklediği yağmur gibi hasretiz
Vuslatını tehir etme bahâra, başka bir yaza
Ayak sesin duyulsa cümle âlem kıskanır
Yaşanır, girer kayıtlara gül mühürlü bir sevda
Sen gelince toprağımız, suyumuz; düşmez korkuya