Sen Gelince Aklıma Yetiyor Bana

Sen gelince aklıma yetiyor bana
Uzaklaşıyorum hemen o anda
Oluşan gölgeler ve karanlık noktalar
Sanki hiç olmamışlar gibi
Zihnim bem beyaz işlenmemiş bir tuvale dönüyor
Gerisi kalıyor sadece hayal kurmaya...

Tüm boyaları, fırçaları emanet ediyorum
Kendimi bırakıyorum sana
Kuracağın hayalleri yansıtırken tuvale
Hayranlıkla bakıyorum o dokunuşlarına

Senin değil, bizim hayalimizi işliyorsun tuvale
Bem beyaz tuval bam başka bir hal alıyor
Rengarenk bir cennet bahçesine dönüşüyor

Gölgeler... Karanlık noktaları görüyorsun
Yüzünde görüyorum endişeyi kapanmaz mı bunlar diye
Orada ben yanaşıyorum sana endişelenme, çünkü...
Sen gelince aklıma yetiyor bana
O gölgeler, karanlık noktalar
Hiç olmamışlar gibi olacaklar