Sen Gelince Aklıma

SEN GELİNCE AKLIMA

Seni gelince aklıma
Gözlerim dolu dolu oluyor,
Konuşsam, sesim titriyor
Boğazım düğümleniyor
Kelimeler boğuluyor
Bir adım atsam, yer yarılıyor
Başım dönüyor, herşey birbirine giriyor

Bir şeyler söyle bana
Bir şeyler söyle, susma
Bir sesin gelse, bir nefeslik yoldan
Bir umut sızsa kör karanlıktan

İçimde çırpınan biri var,
Konuşmuyor, ama bağırıyor
Susuyor, ama ağlıyor
Bir gölge gibi dolaşıyor damarlarımda
Bir boşluk gibi büyüyor göğsümde

Bir rüya gibi geçiyor zaman,
Tutunamıyorum kıvrımlarına
Her saniye bir yara açıyor
Her nefes, eksiliyor içimde

Gecenin koynunda bir ses duyuluyor
Ben miyim o, yoksa sesim mi yankılanıyor?
Bir yıldız düşüyor gözlerimden
Bir dilek tutuyorum, ama dilek de kayboluyor

Ayaklarımda zincir, kalbimde fırtına
Yürümek istiyorum, ama yol yok
Tutmak istiyorum, ellerim titriyor
Sevmek istiyorum, yüreğim kanıyor

Bir ışık arıyorum,
Kırık bir aynada kendimi tanımaya çalışıyorum
Sen varsın belki bir kıyıda
Sesin, bir dua gibi dolanıyor kulaklarımda
Bana bir şeyler anlat
Benim sesim kısılıyor

Fatih Mehmet Yiğit