Sen Gelince Aklıma Şiiri - Perinur Olgun

Sen gelince aklıma
Bir gül ağacı soyunur
Akşamlar utanır esintisinden
Ateşlere bürünür
Parkta yalnız kalan iki fısıltı
Birbirini bulur
İyice sokulur

Sen gelince aklıma
Nerden gelir onca
Keman sesi
Güzelliğin tenime dokunur
Denizden bir rüya kızı kalkar
Tüm limanları dolaşır
Dilinde duyulmadık şarkı
İstasyonlara uğrar
Tüm trenler
Gelmeyen yolcuyu arar
Basamaklar durur yerinde
Belki gelmiştir diye

Bıraktığın notayı unuttun masamda
Alsan diyorum
Almaya bir uğrasan
Masada bekliyor seni
Ben olmam belki
Belki çarşıya çıkmışımdır
Belki sinemaya
Belki … belki kelebekleri uçurmaya
Gözlerinden dökülen
Bir gün ekleyerek ömürlerine
Notaların yanında
Gecenin ağlamışlığı var
Sesin susmuşluğu
Beklenişlerin gelmeyişleri
Onları alma sakın
Sana sıkıntı vermesin üzüntüler

Gülüşler var kıyıda köşede
Senli günlerden kalma
Mutluluğun sayılı günleri

Gönlümün merdivenleri birer birer
İner maviliğe, seraba ve denize
Sen gelince aklıma
Diyorum ki keşke ben de gelsem aklına