Şafak örtüyor karanlığın üzerini
Sessizliğin çığlığı vuruyor yüreğime
Yanlızlık çalınca kapımı sinsice
Sen gelince aklıma
İçimdeki yorgun hayaller filizleniyor
Umutsuzluk depremiyle sarsılıyor
Kalbim
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta