Sen Gelince Şiiri - Enver Ünver

Ne bahar isterim , nede ikrahtan, sakile, bir dünyayı ben,
Frapan içinde nazar almayı göze alamam,
O an her yanım saikadan alemlere geçerken giderken,
Düşümdeki dünya, demet demet bir yığın çiçek
Ne Ortaçağda yıkılan bir şatoyu izlemek
Bir yere gizeme bürünen bir prensin hüsranı
Ne bir hanedan,
Ve geçmişi bir kaç saniyede incelemek
Antropoloji dersi almak
Olmayan bir dünyada sensiz .adına raslamak
Dilemiyorum,
Ben ufukların önünde gelen seni görmek isterim,
Ben krallar vadisinde bir lahidde yıldızı,
Ne de turnanın bülbüle istihzasını
Ne de tavusun renklerine hayretler içinde bakmayı istemem
Ben yine sevgime odaklaşan çiçekleri,
Bir demet olsada sana vermeyi ,
Taşlar arasında ırgalanan bir kır lalesinde edayı,
Neden düşünüyorum o an,
Çünkü sen gelince ilk çağdan bu güne
Ben yosunlu merdivenlerden
Semada yıldızlara koşarak,
Gecelere adını veren mehtabı terkederek
Ben her an seni görmeyi
Gördüklerimi ,
Bir anı olarak sana veriyorum
Tasarımda bu var bugün sen gelince
Sana veriyorum
Enver Ünver