"Sen;
Gecenin karanlığı esir ederken gündüzü,
Gökyüzü kadar masum, gökyüzü kadar ürkek.
Yüreğimin ellerinde bir demet çiçek,
Seni arıyor gözlerim seni,
Ha geldi ha gelecek.
Bir hüznü bahar şenliğiyle karşılayan,
Tabiat senin gözlerinin baktığı yerde.
Baktığın yerde güller açar,
Dalından kopan yaprak sana düşer,
Akarsular, nehirler,çaylar,
Çağlayan olur çağlar.
Sen gelince;
Bir bahane bulurum denize,
Köpükleri olurum dalgaların,
Sessizce zamanı fisıldarım rüzgâra.
Rüzgâr sen kadar hırçın,
Sen kadar yırtıcı.
Ve sen, rüzgâr kadar ferah,
Serin, en az onun kadar kalıcı,
Bilmelisin.
Sen gelince;
Ne hoş gelirsin."
Kayıt Tarihi : 1.11.2014 18:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!