Kendine geliyor şehir, kendine geliyor yürek,
Ve kendine geliyor yağmur sonrası bulanık nehirler,
her damla bilinçli,
her rüzgar mutluluktan esiyor.
Göller kucak açıyor nehirlere,
Ve agaçlar, güvercinlere.
Ve ben bilirmisin umutlanıyorum
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
