Sen Gelince Şiiri - Hatice Kübra Tığlı

Gel ey canların canı, gönüllerin sultanı
Gel ey en güzel gül goncası
Gel ey âlemlerin padişahı
Gel de sana hayran gönülleri sevindir
Gel de sana âşık kalpleri şereflendir
Senden önce her şey boş, her yer karanlık
Senden önce cehalet, senden önce sapkınlık
Sen gelince güller açtı kalplerde
Sen gelince umut doldu yüreklere
Putları yere düştü Kabenin
Kolu kanadı kırıldı Ebu Cehillerin
Sen gelince dünya nurlandı
Melekler yeryüzünü kapladı
Ashabın seninle güldü, seninle ağladı
Sen gelince güneş doğdu üzerimize
Karanlıklar son buldu gelişinle
Biliyordun bu dünyadan gideceğini
Biliyordun artık ölümün sana da geldiğini
Ardında gözü yaşlı müminleri bırakarak
Seni seven ashabını bırakarak gittin sultanım
Gidişin kalbimizi dağladı kalbimizi sultanım
Sanki canımız bedenimizden ayrıldı
Gidişin ruhumuzu kopardı sultanım
Sanki kolumuz, kanadımız kırıldı
Sana tekrar kavuşmaktır son umudumuz
Kuran-ı Kerim rehberimiz onun yolu yolumuz
Allah nasip ederse Cennet’te buluşuruz
Özlediğimiz sevgiliye, alemler sultanına kavuşuruz