Rüzgarlar haber verir gelişini bahçelere ,
Gül bahçeleri açtı kış mevsiminde beyaz beyaz ,
Hepsi süslendi birer birer baştan sona ,
Gelirken üşüme diye rüzgarlar duruverdi ,
Basacağın topraklar ısındı yürürsün diye ,
Geliyorsun şimdi yavaş yavaş ,
Güller utancından kızarıyor seni görünce ,
Sümbüller sen gülünce boyunlarını büküyor kıskancından ,
Bir an önce gel diye diz çöker yoluna toroslar ,
Akdeniz parlar gözlerinin koyu mavi rengiyle ,
Seni görecekler diye yaylalar yeşil yeşil olurlar ,
Yağmurlar yağdı sen gelmeden önce her yer koksun diye ,
Sen yollarda üşüme diye geceler döner gündüze ,
Irmaklar çağlar haberini alınca sevinçten ,
Gündüzler uzar döne dolaşa gelirsin diye ,
Karanlık geceler gülümserler sana hayran hayran ,
Rüzgarlar soğur birden uzaklardan haber gelir ,
Sen yoldan döndün diye güller solar şimdi ,
Koca dağlar yerle bir olur kahrından dağılır ,
Akdeniz çeker sularını diplerdeki karanlıklarına ,
Yağmur akıtır göz yaşını sana , durduramaz ,
Geceler çöker günlerin üzerine tüm acısıyla ,
Güneş söndürür ışığını tüm bedeniyle ,
Irmaklar acı acı akar şimdi yollardan ,
Her yer kalır kalın kalın hüznün altında ,
Tüm ruhlar çekilir şimdi derin yalnızlığa ,
Ve bütün umutlar tükenir , gülüşler bırakır kendini sessizliğe .
Fatih İlyas Çam
Kayıt Tarihi : 5.11.2021 01:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsanların değişimi ile aslında hep aynı olan ama sanki tamamen değişmiş gibi görülen doğa
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!