Yitip giden zamanın ufkunda kaybolmuştum
O efsunlu bakışlarin gölgesinde buldum kendimi
Yeni bir umudun kapısını aralayan biraz heyacan biraz sevinç dolu çocuksu gülüşlerle
Oysa alışmıştım yalnızlığın karanlık duvarlarına
Acılarla dolu başlangıçlara ve ağaran saçlara
Uzun bir yola hazırlanıp kırık dökük bavulumun
tozlu anılarına
Bir hiçliğin tam ortasına ve zifiri acılara
Sonra uzak mı uzak bir yel okşadı tenimi
Grinin beyaz olduğunu gecenin gündüz olduğunu anımsatan bir güvercin kanadıyla
Gözlerimin ışıltısı gökyüzünü aydınlatıyordu
Sevinç dolu bakışlarla
İnce ince damarlarımda hissediyordum varlığını
Uzağı yakın eden bir baharın habercisi gibi
Yüreğimin pervasız çilesine cemre gibi düştün
Çünkü sen geldin bahar geldi...
Kayıt Tarihi : 15.6.2023 12:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!