Sen Geldin Aklıma... Şiiri - Soner Can

Hiçbir şey yoktu yatağa uzanıncaya kadar.
Ne o buz mavisi buğulu gözlerin aklımdaydı,
Ne de beyaz, ipeksi tenin.
O tatlı gülüşün bile aklımda değildi.
Apansız çaldın yine yüreğimin kapısını.
Gece karanlığını delen tatlı bir sesle,
Hani o asla reddedemediğim,
Ama hep inkar ettiğim ses.
Uykulu gözlerimi kalbimin çarpıntısı araladı.
Seni göreceğimi umuyordum.
Ama lanet yalnızlığımın kanlı gözleri vardı
Senin buz mavisi buğulu gözlerin yerine.
Off... Ne kadar da aptalım!
Oysa senin daha neden gözlerine,
Uzun uzun, doya doya, kana kana bakamadığımdan bile haberin yok.
Belki böylesi daha iyi.
Belki de senin gözlerine doya doya bakmak istemem bile senin için bir işkence.
Farkındayım bunu... Biliyorum.
O yüzden elim telefona gitmiyor ya...
O yüzden platonik aşkın anlamını biliyorum ya...
İşte o yüzden seni sevmekten korkuyorum ya!
Hiçbir şey yoktu yatağa uzanıncaya kadar,
Ne o buğulu buz mavisi gözlerin aklımdaydı
Ne de ipeksi tenin,
Apansız çaldın yine yüreğimin kapısını...
Ne diyeyim, hoş geldin sefa getirdin...