Sen Geldin Aklıma Şiiri - Mustafa Ocaktan

Bahrla birlikte sen geldin aklıma...
Uzak diyarlardan sessiz köşelerden.
Yüreğimin gitmek isteyipte gidemediği yerlerden,
Şöyle bir dere kenarından,yeşil çimenlerden,
Kurşun gibi oturdun kalbime, sen geldi aklıma.

Sen geldin aklıma,güzel gözlüm,
En yoğun ruh halimde kafam karmakarışıkken,
Şarkı söylemek isteyipte,şarkı söyleyemezken,
Şiir yazmak isteyipte,hiç bir şey yazamazken,
Çıban gibi vurdun gönlüme,sen geldin aklıma.

Artık tadı kalmadı hiç bir şeyin,
Şarkıların,şiirlerin,hayatın,hayallerimin,
Anlamı yok artık yüreğimdeki eşsiz nağmelerin,
Tadını alamazken yaşamanın,çalışmanın,
Tavşan kanı çayım gibi, sen geldin aklıma.

Gayrı başka dünyalardayım ben,
Kartalların yuvasını yaptığı ulaşılmaz yerlerdeyim,
Şahinlerin keskin bakışlarla süzülüşündeyim,
Arayan olursa, leyleklerin kanatlarındayım.
Zevkindeyken doğanın, sen geldin aklıma.

Ilık bir yaz günündeki yağmurun ardından,
Papatyanın yapraklarını art arda açışından,
Bir gül dalından gonca yaprağından,
Dünyayı aydınlatan,güzelleştiren güneşten,
Karanlıkları yırtarak, sen geldin aklıma...!