Sen Geldin. Şiiri - Zeynep Koçar

SEN GELDİN
Kışın soğuk yüzü usulca camlara vururken,
Beyaz kar taneleri sessizce yere düşerken,
Soğuk karanlık bir geceden sonra sen geldin,
Sıcak bir nefes gibi…

İlk buluşmamızda karlar arasında kaybolan adımlar,
Beyaz örtülerin altında bir masal gibiydi.
Bütün dünya sessizleşmişti, sadece ikimiz vardık.
İçimizdeki ateş hiç sönmedi, hiç soğumadı.

Seninle geçen her an kışın soğuk gününde bile sıcaktı.
Bazen ellerin ellerimde, gözlerin gözlerimde.
Beni sarmalayan, beni ısıtan
Bir aşkın en güzel hali kışın ortasında doğmuştu.

Kış bizim mevsimimiz oldu.
Her kar tanesi, her soğuk rüzgar bizi daha da birbirimize yakınlaştırdı.
Seninle olmak bir ömre bedeldi.
Ve şimdi her mevsim geçse de Biliyorum ki, seninle her kış bir ömre bedel yazılacak ve bir aşk hikayesine dönüşecek.

13.01.2025