Kalbimde bir oda içinde yalnızlık. Boyasız, sessiz, solgun bir oda. Yalnızlıktan rutubet tutmuş. Boyasız, sessiz öyle bir oda ki içinde ki yalnızlık büyüdükçe küçülen. Havasız, soluksuz bütün camlar kapalı. Sen, sen geldin. Camları açtın ilk önce birer birer ardından havayı tattım, soluk aldım. Adım adım girdin içeri. Öyle benimsedin ki bu odayı, kendi güzelliğinle boyadın. Bütün duvarlarına birer birer sevgini astın. Sen, sen geldin. Yalnızlığıma arkadaşlık ettin, ruhuma yoldaşlık. Sen, sen geldin...
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta