Sen geldin durdu zaman
Duydu sesini, durdu kalbim
Sen o vakitte kaldığın an
Ne iyiyim ben ne vahim
Sen geldin her yer karanlık
Gördüğüm an sayıklıyorum seni
Konuşuyorum öylesine bir şeyler saçmalık
Bahçemdeki sandığın menekşesi gibi
Sen geldin herkes suskunluk
Tıklamıyor saatler, düşünmüyor hiç kimse
Bir gül gördüm gözlerinde: Kırmızı Soluk!
Bakarken gözlerin, susuyor dağ, taş göl dere
İlktin sen her zaman birdin yalnızdın!
Neden bu kadar arı ve çaresiz
Yalnızca seni sevmeyende kaldın
Neden bu kadar eksik ve kimsesiz
Kayıt Tarihi : 3.9.2012 01:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Görkem Kurd](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/09/03/sen-geldin-34.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!