Sen Geldin Şiiri - Mehmet Damar

Yorgun ömrümün yorgun yıllarında
Hayatla kavgaya tutuşmuşken
Unutmuşken gülmeyi,umut etmeyi
Sen geldin,

Bahar çiçeği ile değilde,bereketiyle gelirken ömrüme
Gidilen yollar akaryakıt hesabına dönmüşken
Deniz bugün dalgalı,balıkta az olur derken
Sen geldin,

Bir veda havasındayken yüreğim mutluluğa
Sevgiler bir bir solmuşken
Kraterler kapatmışken kalbimi sevdaya
Sen geldin,

Sen gelgin,
Gelişinle değişti dünyam
Umutlarımda baharla birlikte çiçek aştı,yeşerdi,
Sevdanın en koyusuna düştü yüreğim
Volkan gibi çağladı hiç dinmedi

Sen geldin,
Denizin dalgaları,sevdan ile geldi
Köpürdü her vurduğunda yüreğimin kıyılarına
Sevdalar sana,yollar sana,ömrüm sana geldi
Sen geldin,
İyiki geldin,
Hoş geldin sevdiğim
Hoş geldin...