Yağsın nesi varsa gözlerimin,
Goncalaşsın gülmelerim.
Belirsiz bir durgunluk benimki,
Ne olup bitiyor bilmeliyim! ?
Yanağında gül pembesi,
Sürgünde çapsız düşlerim.
Ne yağmurlar eskisi gibi,
Ne de öksüz kaldı şiirlerim.
Çünkü artık sen geldin.
Ve ben de artık o şair değilim…
11.09.2008 / ANTALYA
Yılmaz TürkyılmazKayıt Tarihi : 23.9.2008 12:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yılmaz Türkyılmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/09/23/sen-geldin-31.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!