Sen Geldin Şiiri - Erdem Uzunoğlu

Sen geldin,
Baharda seninle girdi kapıdan
Kokunu kıskandı hep,
Lavantalar ve güller
Yaprak döktü utancından
Mor salkımlar,sümbüller...
Sen geldin,
Güneş doğdu gönlüme,
Komşu camına taş atıp,
kaçan cocuklar gibi
Dağıldı tüm bulutlar
Yağmur sustu
Toprağın değil senin kokun kapladı cihanı.
Sen geldin.
Sana doğru kanat çırptı martılar
Göçmen kuşlar gözlerini kutup yıldızı sandı
Sıcaklığında ısındı üşüyen tüm yavrular
Anneleri sana sonsuz minnettar kaldı.
Sen geldin
Kalmadı içimde ızdıraba yer
Bir yolun kenarında
Dört yanımızı çiçekler sardı
Evet kesildi elim ama duymadım acısını
Bıçağın darbesinden
Oluk oluk sen aktı...