Sen Gel, Seni Ben Bileyim

Sen gel; seni ben bileyim

Sokağımdan geç bir gece ansızın
Camları tuz buz etsin
Şefkatinde masumiyet
Bir gece parmak uçlarına basarak
Tam penceremin önünden geç,
Kimseler duymasın…

Geldiğini bileyim.
Bunu sen yaşat bana.
İsterse dünya yıkılsın
Bakışlarının her değdiği yere
Sen gel ne olursa olsun
Tam penceremin önünde dur
Bir ben bulayım seni,
Kimseler bilmesin…

Sus!..
Konuşma geldiğinde
Bekle perdelerimin açılışını
Bekle!..
İçimden bir güneş doğacaktır
Bir güneş çağıracaktır seni
İçimden yana.
Bekle bir an ufuklarımda,
Seni ben bulayım;
Kimseler duymasın…

Köşe başlarında karşılasın
Seni düşlerim
Adımlarını saysın
Dünden kalma hasretim
Sen gel önce,
Bakışlarımda kıy tüm imkânsıza,
Sonra gözlerinde sorayım
Çağlar öncesine hayatı.
Hayatı dedim ömrümün güzü
Hayatı.
Sorayım tüm zamanlarına
Ve geç sokağımdan bir kez daha,
Perdelerimde bulayım seni…

Zafer ARSLAN