06 Ekim 1969- Ankara
kimse dokunmasın kalbime demişsin,
bir; kimse değilim,
iki; ola ki dokundum,
üç; hayallerime de ket vuracak değilsin ya,
söz, bir dahaki sefere dokunmam,
gözüne de dokunmam, saçına da,
midene hiç dokunmam,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Nasıl da ince bir latifeyi barındırıyor dizeleriniz.
Muhakkak farklı şiirlerinize de bera-yı ziyaret eylemek için uğrayacağım.
Alt tarafa açıklama kısmı koymadım ama zaten siz kelimelerle böylesi zarif şekilde oynamasını biliyorken bence hepsinin anlamlarını da biliyorsunuzdur :))
Sevdim kendine has münhasır üslubunuzu.
Sevgi ve saygılarımla
Farkedilmek nefis bir duygu. Çok teşekkür ederim. Yorumdaki kelimeler için mi dediniz alt tarafa açıklama filan koymadığınızı... Biliyorum evet, şahsıma mahsus efendim kullandığım kelimeler tarzım diyeceğim de, bayağı iddialı olur, çokça da bencillik. Vaz geçtim, demeyeceğim :)
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta