06 Ekim 1969- Ankara
kimse dokunmasın kalbime demişsin,
bir; kimse değilim,
iki; ola ki dokundum,
üç; hayallerime de ket vuracak değilsin ya,
söz, bir dahaki sefere dokunmam,
gözüne de dokunmam, saçına da,
midene hiç dokunmam,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla