Sen geçmiyorsun Şiiri - Ayşegül Bahceci

Zamanla herşey geçermiş
Geçiyor elbet
Gün geçiyor ay geçiyor yıl geçiyor
Gönülden sevda geçiyor
Bir sen gecmiyorsun
zamanın, herhangi bir yerinden
Ölüm geçiyor kederimden
Bedenden can geçiyor
Sen geçmiyorsun

Zamanla herşey geçermiş
Geçiyor elbet
Baharlar geçiyor ömrumden
Renk cümbüşü ve çiçek kokularıyla
Taptaze baharlar,Tıpkı sevdan gibi.
Bir senin kokun geçmiyor
Kokuna hasret duygular
Delip geçiyor sineyi
Sen geçmiyorsun

Baharı Hazan geçiyor sonra
Yapraklar bir bir düşüyor
Tutunduğu dallardan
Yaman bir rüzgarla savrulurken
hasretten sararıyor.
Bahardan can göçüyor
Sensiz hazan geçiyor
Sen geçmiyorsun

İsmin düşüyor dilime
Yürek kanatlanıyor uçmak için
adresini bilmediği diyarlara.
Gidişini hatırlayıp sonra
Umutsuzca vazgeçiyor
Umut hayallerden geçiyor
Sen geçmiyorsun

Kuşlar var bir de, göçmen kuşlar
vazgeçiyor alıştığı diyarlardan
Tıpkı senin gibi..
uğrayıp göçüyorlar.
Sen geçmiyorsun hazanımdan
Sararıyor düşlerim, Mecalsiz gülüşlerim
İstedim seni kaderi yazanımdan
Okudum kitabı ,yokluğun geçiyor
Sen geçmiyorsun

Geçmeyen bir tek sevdan var
O, her mevsim taze, kor ve de kar
Hüznü kederiyle
Hasreti özlemiyle
Acıtıyor her anımı yar
Yazın ayazda titretir ,kışın harlayıp yakar
Geçmeyen bir sevdan var
Geçermiş gönülden herşey
Geçer elbet
Gönül kendinden bile geçer de
bir sen geçmezsin yar

Ayşegül Bahçeci
12.10.2017