Sen Geç Kaldın, Ben Erken.

Ne zaman yalnız kalsam
Hep seni düşünüyorum.
Siyah saçlarını okşayıp
Hasret şiirleri okuyorum.

Rüzgârın fısıldamasında,
Duyuyorum şiirsi sesini.
Görürüm bulutların arasında,
Melek yüzlü, buğulu bakışını.

Ne zaman rüyama girsen,
El ele yıldızlara uçuyorum.
Elimden kayarken aniden.
Öfkemden güneşi eritiyorum.

Sen geç kaldın, ben erken.
Bu acımasız dünyayı gelirken.
Suda resmini kalemle çizerken,
Bir rüzgâr teslim alıyor hayalleri.