Sen Filistinli Çocuk Şiiri - Hamza Kaplan

Sen Filistinli çocuk, seni görünce
İsyan damarlarım kabarıyor
Sonra nefret ediyorum kendimden
Sen minik bedeninle, dünyalara meydan okurken
Bense tutsak kalıyorum
Kendimi özgür zannettiğim ülkemden
Sen ki minik bedeninle, korkusuzca ateşlere atladın
Heyhat, ölümü borç bildin, aziz saydın
Sana türlü işkenceler yaptılar da, hiç aldırmadın
Gülüp geçtin, yalnızca tebessüm attın
Ama kim derdi, böyle yalnız kalacağın
Kim derdi aziz annenin, ölümüne şahit olacağın
Masum bacına namertler göz dikince
Nerede kardeşlerim deyip, çaresizce ağlayacağın
Zulme dur demeyen, Müslümanın imanını
Gayri müsliminse insanlığını
Allaha havale ettim ben çocuğum
Kendimi Allaha havale ettim ben
Sen başını dik tut
Zannetme ki, sen bir başına öyle yapayalnız kaldın
Ey Müslüman! Sen ise elimden ne gelir dedin
Ayrıldın yine pervasızca sefa köşene
Sen Filistin’in özgürlük kuşu, ölümü kucaklarken
Bizler televizyon başında, seni katledenlere aşık olduk
Çocuğum üzülme, zannetme ki ayrılık var
Zannetme ki, dünyalar yalnızca sana dar
Yarın mahşer günü, Allah’ın bir hesabı var.

25 Nisan 2013