Sen Feryat Et Ey İnsan! Şiiri - Cihat Şahin

SEN FERYAT ET EY İNSAN!

Bilmiyorsan neden geldin cihana
Oturup kalk hep feryat et ey insan!
Cennet varken vatan dersen şu hana
Gece gündüz hep feryat et ey insan!

Gafil isen seni insan edenden
Bi-habersen ondan inen son dinden
Ders almazsan her gün ölüp gidenden
Herkes gülse sen feryat et ey insan!

Takmıyorsan başındaki sınavı
Olmuş isen kör şeytanın bir avı
Tard etmeden ser’indeki bu savı
Dünya gülse sen feryat et ey insan!

Cüda isen ibadetten namazdan
Haz almazsan ona dua niyazdan
Ve teselli arıyorsan saz, cazdan
Cümle gülse sen feryat et ey insan!

Aşkla, meşkle doldurup da düşünü
Mahrum korsan hubb-u Hak’tan döşünü
Ve de kulluk sayıyorsan işini
Cihan gülse sen feryat et ey insan!

Uyarırken bu konuda el-Kur’an
Dindarlıkla yoksa kat’a hiç aran
Her şeyinse malın mülkün ve paran
Âlem gülse sen feryat et ey insan!

Vermiş iken Mevla sana akıl’ı
Akl etmezse akıl asla makulü
Yani toptan kaydırmışsan şakülü
İns, cin gülse sen feryat ey insan!

Yapılırken sana dostça nasihat
Yapmıyorsan yanlışında tashihat
Meçhulünse hala senin hakikat
Kuş kurt gülse sen feryat et ey insan!

Sürurdansa şayet gülüp oynamak
Vermemiştir henüz bunu sana Hak
Demem o ki; sen etmeden onu hak
Evren gülse hep feryat et ey insan!

Cihat ŞAHİN
01.05.2021-İZMİR