sen Fatsa'ya gittiğinde;
kimsesiz kalır, korkular sarardı yüreğimi...
sessizliğine bürünürdü dünyam,
kırılırdım sana içten içe gidişlerinde...
olmadığın sokaklardan geçer,
uzun uzun pencereni seyrederdim...
yokluğunun çığlığı; gözyaşına dönerdi,
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta