Sen ey mehtabın sesi, karanlıklar lambası
Gökte asılı duran kurtuluş intibası
Sen nazlı güzel sonsuz gelecekten bir ışık
Ben ki gönlünden taşan parıltılara aşık
Sen ötelerden sefir ben gönlü kanlı katil
Sen içimde ölensin ben nefes alan gafil
Cürmüme bahar sensin, ateşime topraksın sen
Yola bende olunca ak tüyden buraksın sen
Satır satır yazarak hep söylediğim sensin
Sözlerini tenimde can eylediğim sensin
Baharın nişanesi senin ellerindedir
Kucak kucak çiçekler, rayihası sendendir
Esansın şiiri sen, mısraları gözlerin
Nakaratı bir ömür senin sevda sözlerin
Sen ki sözü sevdayla imana nakşedersin
Dokuyana her daim aşkını bahşedersin
Bu nakışla can bulur aşka susayan canlar
Vahyiyle dolup taşar kurumuş çağlayanlar
Bir hayat dokunur çöl vari şehirlere
İrfan yağmuru yağar kupkuru nehirlere
Sen nameli zerreler saçılır dört bir yana
Ak bir mendil uzanır bir kuytuda giryana
Ellerinden teselli gönüllere yazılır
Aşk mahlaslı ilahi kelam göğe kazılır
Kayıt Tarihi : 20.3.2022 21:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!