Sen ezeli gibi değilsin

Bir komşu,komşuyu dolaşmaz olmuş
Sanki sen bizim köy değilsin köyüm
Eşe dosta selam ulaşmaz olmuş
Sen ezeli gibi değilsin köyüm

Güzellerin çeşmelere gelmiyor
Yeri kayıp olmuş kimse bilmiyor
Akan sular helkelere dolmuyor
Sen ezeli gibi değilsin köyüm

Bozulmuş bağların bahçeler yasta
Çökelik yok, pekmez kalmamış tasta
Tarhana, bulgur yok millet hep hasta
Sen ezeli gibi değilsin köyüm

Nerde hani bizim büyük erenler
Diz çöküp önünde, akıl verenler
Bir oda da toplanırdı yarenler
Sen ezeli gibi değilsin köyüm.

Gelin geçmiş kaynananın yerine
Sevgi saygı göstermiyor birine
Hürmeti yok kulak asmaz erine
Sen ezeli gibi değilsin köyüm.

Gençler kahvelerden gelmez olmuşlar
Emmiyi dayıyı bilmez olmuşlar
Yaşlılar düşkünler gülmez olmuşlar
Sen ezeli gibi değilsin köyüm

Hamd ederdik besmeleyi çekerdik
Yaşlıların önlerinde çökerdik
Bayramlarda ellerini öperdik
Sen ezeli gibi değilsin köyüm

Çoban ölmüş davarları yaymıyor
Anam gitmiş koyun keçi sağmıyor
Mevsim şaşmış eski karlar yağmıyor
Sen ezeli gibi değilsin köyüm

Kapılar kapalı örtük perdeler
Dev gibi insanlar hani nerdeler
Benim gönlüm eskileri irdeler
Sen ezeli gibi değilsin köyüm

Yukardaki koca kavak yıkılmış
Küçülmüş tarlalar sınır sökülmüş
Kuyuların bile suyu çekilmiş
Sen ezeli gibi değilsin köyüm

Mustafam’ın sayılmazsa hatırı
Diyeceğim çoktur bundan ötürü
Uzar gider şiirimin satırı
Sen ezeli gibi değilsin köyüm.

05.10.2008