Sen Ey Mescid-i Aksa Şiiri - Yunus Yılmaz 5

Kaç peygambere yuva, kaç Yusuf’a kuyusun?
Ebabiller ahını, arşa kadar duyursun.
Sırlandın “İsra” ile, sen Yakup’un soyusun!
Bırak Mescid-i Aksa, kardeşlerin uyusun,
Ebabiller ahını, arşa kadar duyursun.

Yanar bağrın daima, eksilmez alev senden,
Gök yüzün hep karadır, lanet Tutmuş ensenden.
Doğmaz ölür çocuklar, ölüm yer hep kesenden!
Sen çağır kardeşini, davetine buyursun,
Ebabiller ahını, arşa kadar duyursun.

Bakma öyle alevden, Filistin-in öksüzü!
Kızgın kumun çınarı, Kudüs’ün Mahzun yüzü.
Neden dört mevsim sende, yalnız karşılar güzü!
Ümmetin anaları, açlarını doyursun,
Ebabiller ahını, arşa kadar duyursun.

Söyle Mescid-i Aksa, Süleyman’ın nerede?
İsmail’i canların, o kurbanın nerede?
Savunmasız kalmışsın, dört bir yanın nerede?
Allah senimazlumlar, hürmetine kayırsın,
Ebabiller ahını, arşa kadar duyursun.

Her taşın şahit senin, kana, zulme vahşete,
Toprağın her zerresi, nasıl düşmüş dehşete.
Aman vermiyor sana, lain Siyonist çete!
Yiğitler haşre kadar, Süleyman mührü vursun,
Ebabiller ahını, arşa kadar duyursun.

Sancağının altında, çocuklar kaç renk bilir,
Şehadet “kırmızıdır,” “kara” göklerden gelir.
Toprağında bedenler, “kefen kefen” yükselir!
Sabilerin, koynunda, yeni Filistin kursun,
Ebabiller ahını, arşa kadar duyursun.

Eğme kutlu başını, Dik tut anne aşkına,
Dön kardeşlerine bak, Sen de onları kına.
Belki uyanır ümmet, belki varır farkına!
Sor bir kardeşlerine, sor ki: neden uyursun?
Ebabiller ahını, arşa kadar duyursun.

Yol çileli, yol uzun, yolun menzili haktır,
Allah nurunu senle, Bil, tamamlayacaktır.
Şehadet sana Burak, cennet sana duraktır!
Selahaddin, Ömerler, sende kıyama dursun,
Ebabiller ahını, arşa kadar duyursun.

Dinmiyor çığlıkların, yasın dinmiyor yasın,
Sönmüş nur ışıkların, ümmet sana ağlasın.
İnnallahe Meana, ebedi şad olasın!
Ezelden beri hürdün, ebede kadar hürsün!
Ebabiller ahını, arşa kadar duyursun,

Ve dua niyetine, Rabbim kabul buyursun.
Çağır kardeşlerini, davetine buyursun.
Ümmetin anaları, açlarını doyursun.
Yiğitler haşre kadar, Süleyman mührü vursun.
Sabilerin koynunda, yeni Filistin kursun.
Selahaddin, Ömerler, sende kıyama dursun.
Allah seni mazlumlar, hürmetine kayırsın.
Sor bir kardeşlerine, sor ki: neden uyursun?
Ya da,
Bırak Mescid-i Aksa, kardeşlerin uyusun.
Ebabiller duamı, arşa kadar duyursun,
Ezelden beri hürdün, ebede kadar hürsün…

(( ŞAİR ) ( SİMİN ))