Sen ey dünya
Acuze bir kadın gibi girmişsin koluma
Ah bilemesin
Ne çok terliyorum
Basmamak için ayağına
Gelecek günlerimin masumiyetine armağan
Bir beden küçük sevinçlerimi
Giyinip geliyorum
Söyle şu zamanın dertlendiren toprağına
Kirletmesin kanlı günleriyle ellerimi
Sen ey dünya
Israrla için diyorsun
Bağrı ilk elden yanık olanlarımıza
Nisan yağmurlarından efkârlı bir su; için!
Ben yüreğimin kuruyan dudağına
Üç nefeste bir güzellik sürsem
Ne dersin
Söyle hayata geç kalanlar aşkına
Yoruldum
Sevgiliye redif olmaktan yoruldum
Ey dünya
Takvim yapraklarından bir yatak sersene
Biraz uyumak istiyorum
Evliya Çelik
Kronik MuhalifKayıt Tarihi : 4.6.2010 20:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Zordur yaşamak, çok zor
Hele hayatta
Masumiyetinin olduğu tarafta olursan
Dizlerin acır, yüreğin kanar
'Hayata geç kalırsın'
Takvim yapraklarından yatak arzularken'
Uyanıp hep uykuda olduğunu anlarsın
Neden saplanıyoruz tefferruata
Şair olmak zor be usta
Hayat manalarıyla çözümsüz bulmaca
ÇOK GÜZEL BİR ŞİİR OKUDUM
HER ŞEY GÖNLÜNÜZCE OLSUN
hapsolur tek bedendeki redife,
boşa bir yorgunluktur kırmızınınki,
oda mahkum değil midir?
ya bir gül yaprağında yada damardaki kanda...
TÜM YORUMLAR (9)