Sen emanetsin bana, Ol dostu Kibriya’dan.
Mahzun olma çocuğum, neşeyle geç Dünya’dan.
Gönlümdeki fırtına, seninle sükûn buldu,
Senin ile uyandım, fırtınalı Rüya’dan.
Mesuliyet hissini, kavradım bu yıllarda;
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta