Sen Düzenimi Bozdun Şiiri - Tanju Çubukçu

sen düzenimi bozdun,
girdin hayatıma...
sonra bir taht kurdun,
seni atmak imkansız...
unutmaya çalışmak ise anlamsız.
aslında anlamsız yaşamak...
yaşama son vermek? büyük cesaret.
büyük cesaret seni sevmek...
ben sevdim! öyleyse?
yalnızca aptallığımdan...
ya sen neden?
ne istedin?
belki yalnızca seni eğlendiriyordum;
bu muydu hoşlandığın?
aslında senin için herkes eğlencelik;
bu da senin yapın...
belki yanılıyor olabilirim,
fakat ne değişir bu saatten sonra,
seni anlamak mümkün mü?
nasıl anlatayım çok değişik birisin
darılma ama sen zalimsin,
nankörsün...
hem de iki kez nankör!