yüreğimde saklıydı ellerin,gözlerin
ve sesin.
dağları
büyüttüm bir vakit şehirlerde,
kaldırımları
nehir kıyısı eyledim.
asfalta
sevdalandı sonra ayacıklarım;
öyle sen,
öyle sendim ki...
şimdi
duvarında sızılarım
duvarında
can izlerim var.
nerelere
sürgün etsem de
bu bedeni,
çaresizliğin alametleri
dağılsa üzerinden...
haykırır
her bir zülfümün teli
onlara ne demeli
ellerinsiz
ne de acınasılar
ne de bende değiller.
gözlerimde bulutlar var
ne zamandır kara kara.
ışıl ışıldılar oysa
sen
bebeciklerindeyken...
velhasıl
sensizliğin
hışmındayım
amma
beklemekteyim
umut umut
beklemekteyim
hayat hayat...
beklemekteyim.
Kayıt Tarihi : 8.3.2012 16:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Zuhur bulduğunu sandığın aşka...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!